Το Κάστρο των Τρικάλων “… ένας πελώριος δράκοντας που φυλάει μερόνυχτα τον απέραντο δυτικοθεσσαλικό κάμπο με την άφθονη βλάστησή του”.

Κάποτε ο Θεολόγης Τριανταφύλλου στο βιβλίο του "Τα Παλιά Τρίκαλα" είχε γράψει για το Κάστρο των Τρικάλων παραλληλίζοντάς το σαν "... ένα πελώριο δράκοντα που φυλάει μερόνυχτα τον απέραντο δυτικοθεσσαλικό κάμπο με την άφθονη βλάστησή του". Μια περιγραφή που μοιάζει να έχει βγει από τα παραμύθια που μας συντρόφευαν στα παιδικά μας χρόνια και την οποία θα πρέπει να ανατρέξουμε πολλά χρόνια πίσω για να την ανακαλύψουμε ξανά.

Το έναυσμα μας το δίνει ο αείμνηστος Θωμάς Ζιώγας που την περίοδο του Μεσοπολέμου φρόντισε με τον φωτογραφικό του φακό να μας χαρίσει μια ακόμη παραμυθένια, αλλά και μοναδική, άποψη του Βυζαντινού μας Φρουρίου από τον παρακείμενο λόφο του Προφήτη Ηλία. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε την περιγραφή της φωτογραφίας με το "μια φορά κι' ένα καιρό..."

Στα μέσα της δεκαετίας του '20, άγνωστος φωτογράφος θέλοντας να απαθανατίσει τις επάλξεις του Φρουρίου των Τρικάλων, αποτυπώνει και ένα μέρος της συνοικίας του Βαρουσίου καθώς επίσης και τον γυμνό τότε λόφο του Προφήτη Ηλία με το ομώνυμο εξωκλήσι στην κορυφή του.
Η αναδάσωση του συγκεκριμένου λόφου που ήταν έργο του Δημάρχου Θεοδοσίου Θεοδοσοπούλου ξεκίνησε το 1937 για να ολοκληρωθεί το 1939. Όπως αναφέρεται στα «Θεσσαλικά Χρονικά» στον λόφο "φυτεύθηκαν 6.605 πεύκα, 2.942 κυπάρισσοι, 1.000 ευκάλυπτοι και 400 άλλα φυλλοβόλα και εις τον πέριξ του φρουρίου χώρον 3.278 πεύκα, 760 κυπάρισσοι και 685 φυλλοβόλα δένδρα".

Σε άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας "Θάρρος" της 30ης Μαρτίου 1939, διαβάζουμε πως "η μεγάλη προσπάθεια αναδασώσεως η οποία συστηματικότατα επιτελείται από σειράς ετών τώρα εις την περιφέρειάν μας και η οποία κατά το λήξαν έτος έχει να επιδείξει την φύτευσιν εκατόν και πλέον χιλιάδων δένδρων αποτελεί, ιδιαιτέραν τιμήν δια τον Δήμαρχον κ. Θεοδοσόπουλον και τον Δασάρχην κ. Κωτσόβελον".